Sundown

Potykając się można zajść daleko; nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.


           Kiedy byliśmy małymi dziećmi niejednokrotnie zdarzyło nam się upaść. Wtedy często był przy nas ktoś bliski, kto pomógł wstać. W miarę upływu czasu sami musieliśmy uczyć się podnosić i choć początkowo złościło nas to, a nawet irytowało, zrozumieliśmy, iż nabyta umiejętność wynagradza nam trud, który włożyliśmy w osiągnięcie celu. W wieku nastoletnim i później często zdarza się, że upadamy. Aczkolwiek w inny sposób, bardziej metaforyczny. Upadkiem możemy nazwać wszelkie niepowodzenia, te małe i te większe, które spotykają nas przecież każdego dnia. Czasem upadek nasz prowokujemy sami, czasem obecne są osoby trzecie. Niektóre potyczki mogą być naprawdę bolesne, przez co przestajemy walczyć, nie mamy siły się podnieść. I choć wciąż słyszymy ten sam głos, który słyszeliśmy kilka, kilkanaście lat temu - ''Wstań, Podnieść się, Spróbuj jeszcze raz''- dużo ciężej jest nam się pozbierać. Niestety zapominamy, że leżąc nigdy niczego nie osiągniemy, a ''każda porażka prowadzi do zwycięstwa'' - cytując słowa pewnej piosenki. Doświadczenia z przeszłości powinniśmy przenosić na życie teraźniejsze, aby to przyszłe było choć troszkę usłane różami. I patrząc na dzieci, które w różny sposób pokazują nam, że aby coś osiągnąć nie wolno się poddawać, powinniśmy odnaleźć w sobie siłę, która rozchyli nam skrzydła, napotykając przeszkodę.